صلح را تنها امام حسن(ع) نکرد؛ امام حسن و امام حسین این کار را کردند؛

صلح را تنها امام حسن(ع) نکرد؛ امام حسن و امام حسین این کار را کردند؛

در باب صلح امام حسن این مسئله را بارها گفته ایم و در کتا بها نوشته اند که هرکس حتی خود امیرالمؤمنین هم اگر به جایِ امام حسن مجتبی بود و در آن شرایط قرار میگرفت، ممکن نبود کاری بکند، غیر از آن کاری که امام حسن کرد.
هیچکس نمی تواند بگوید که امام حسن،فلان گوشه ی کارش سؤال برانگیز است.
نه، کار آن بزرگوار، صددرصد بر استدلال منطقیِ غیرقابل تخلف منطبق بود.
در بین آل رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم، پُرشورتر از همه کیست؟
شهادت آمیزترین زندگی را چه کسی داشته است؟
غیرتمندترین آنها برای حفظ دین درمقابل دشمن، چه کسی بوده است؟
حسین بن علی بوده است.
آن حضرت در این صلح، با امام حسن شریک بودند.
صلح را تنها امام حسن نکرد؛ امام حسن و امام حسین این کار را کردند؛
منتها امام حسن جلو بود و امام حسین پشت سر او بود.
امام حسین، جزو مدافعان ایده ی صلح امام حسن بود.
وقتی که دریک مجلس خصوصی، یکی از یاران نزد یک - از این پُرشورها وپُرحماسه ها -  به امام مجتبی علیه الصلاة والسلام اعتراضی کرد، امام حسین با او برخورد کردند: «وَغَمَزَ الحُسینُ حُجر »1 .
هیچکس نمی تواند بگوید که اگر امام حسین به جای امام حسن بود،این صلح انجام نمی گرفت.
نخیر، امام حسین با امام حسن بود و این صلح انجام گرفت و اگرامام حسن هم نبود و امام حسین تنها بود، در آن شرایط، باز هم همین کار انجام می گرفت و صلح میشد.
1 . شرح نهج البلاغه/ ابن ابن ابی الحدید/ ج 16 / ص ،15 «امام حسین به حجر اشار ه ای کرد» ]و حجر ساکت شد]