روزی به شعار خوب تدبیر و امید

روزی به شعار خوب تدبیر و امید
شیخی ز میان دلق گردید پدید

روحانی و برجسته و بس ناز و ملیح.
مهرش یهویی در دل این خلق تنید

از رونق و ارزانی و از رزق زیاد
در تی وی و پی وی بنموداست نوید

برگفته و افکار خود از حکم و دلیل.
در تلویزیون شیخ نشان داد کلید

گفتا: که" الا خلق گرفتار و فقیر".
سوگند به این ریش و به دستار سپید

من رونق از این پس به چنان خواهم ساخت.
انگشت به دهان کنم شیاطین پلید

از ارز گرفته تا به آن ارزن خرد.
ارزان شود افزون بشود یار ومرید

گفتا که هلا امت مفلوک و ضعیف.
ای مردم بی سجل و بی علم و بَلید!!!
هر کس که ز من نقد عیان کرد بدان.
در راه جهنم به شبانگاه سُرید!!!

در خاطر خود ،خوب سپارید که ما.
داریم فریدون صفتی خان عمید

گر قاضی و حاکم بشود سوی أخی.
عالم به فنا می کنم از درد مزید

او چشم من و امیر بر کل وطن!!!
در مجد و کرم نیست چو او یارمجید!!!

از جرم به اختلاس و از روغن پالم.
هر آنچه کند نیک ببینید و روید

این شیخ عزیز ما در این موسم سخت
جان تا به لبش رسید از این خلق پلید!!!!

صدحیف که قدر او ندانست کسی!!!
افسوس؛ شما ملت همه کور و کرید!!!

تا کار ز بن بست برهاند شیخا.
رفراندم علم کند در این روز سعید

از فرط گرسنگی چو میرید همه.
نخشخوار نموده؛پس به کرّات جوید!!!

تا کاین نفس برحق شیخ است به پا
ای ملت ناشکر چرا پس به غمید؟؟؟

نقد پیامبر غلط است، شیخ خطا کرد بگفت

نقد پیامبر غلط است، شیخ خطا کرد بگفت 

با سخن چون سمرش کشتی انصاف بسفت

ذات خدا امر کند، طاعت محبوب خودش

هرکه کند چون و چرا اهل شمالست و زفت

نقد پیامبر حسنا نقل ز   ابن حارث است

هر که کند پیرویش  با درکات است جفت 

نقد پیامبر غلط است، شیخ خطا کرد،درست

وای به عمامه سران  اهل بیان چرا بخفت 

ازسمر شیخ کنون نیک عیان گشت جنون

ای علما ،  عالم ما حرمت آیات برُفت

وای بر این اهل خطا ؛ ای اسف از جهل وجفا  

شیخ کنون  ز باد خود  ؛آخرتش داد به مفت 

من غلطم ؛من غلطم ؛من غلط اندر غلطم

من غلطم ؛من غلطم ؛من غلط اندر غلطم

سوی عدو رسد چرا مسلک و آیین و خطم

هر دم از این زبان من حرف گزافه میرسد

در خم این خرابه ها موج خرافه میرسد

وقت شکست تیم خود رو به بهانه میزنم.

لحن برنده پیشه و دم ز فسانه میزنم

 ساده دم از مذاکره بهر شکست خود کنم

صحبت حق به جهل خود صحبت پوچ و پُدکنم

نقد خود ار شنیده ام ؛ پشت یَدَم نشان دهم

گر که نه چاره شد سپس از دم خود فغان دهم

بهر کتابتم به صد حیلت و حقه رو کنم

تا که به آخرش شود؛ سرقت خفیه خو کنم

 نقد پیمبرم عَلم ؛پرده چه ساده می درم.

گو که ز او علایم و  گله به سایه می چرم

نقد به من مزن ولی نقد رسول خود گزین

احمد مصطفی شه و سرور انبیای دین

عالِمِ عالَمَم چنین؛ مهدی منجی ار رسد.

مجلس نقد،عَلَم که من ؛پرسش و پاسخم دهد

اوج تزلزلم که خود در پی باد مغربم.

هر سخنی کز او رسد،بی چک و چانه طالبم

جان به کری سپرده و سِرّ وطن به در دهم.

باخت خود به برد و هم نیک وطن به شر دهم

من غلطم؛من غلطم؛من غلط اندر غلطم.

 بد که زخود نبینم و پاسخ هر کمم؛حطّم

گر چه که شیخ واقفم؛بر همه سرّاین جهان

شوخم و شنگ؛ اگر چه بد ؛تا بکنم به مردمان

نیست کسی مرا به بد؛خوانده و برحَقَش کنم.

با سخن گزنده ام؛پاره و هم شقش کنم

هرشِر و یاوه گفتم و کس نتوان که هُو زند.

 دوست به سرزند ولی پا به زمین عدو زند

سر ز چه دردت آورم؛عصمت من که واقفی

من که برون ز هر بَدم؛دانه به دانه کاشفی

سر به خیال خوش زمین نِه که چو من رسیده ام

 گفته ی ابن حارث این وقت گران گزیده ام

وقت و امان فزون دهد؛ایزد و تا ز رو روم

سنگـ خدا رسد  و یا ؛توبه به گفتگو روم

تا دو سه روز اگر رود؛نقد خدا بیان کنم

یا که به رای محکمه؛حکم خدا روان کنم

تا که نفس بَرَد زمن ذات مقدس این زمان

دین به خرافه مینهم ؛مفتی اعظمم گمان

عنوان متن 

نحوه ی تدوین و تحریر پروپوزال(proposal) یا (راهنمای پروپوزال نویسی)

"نحوه ی تدوین پروپوزال(proposal)"یا "راهنمای پروپوزال نویسی"

نحوه نوشتن پروپوزال:

الف- عنوان موضوع پژوهش: بصورت یک جمله واضح و روشن عبارت موضوع پژوهش در ابتدا بیان می شود که البته متغیرهای اصلی پژوهش در جمله عنوان موضوع بکار گرفته می شود.

ب- نوع پژوهش که از نظر هدف (کاربردی یا بنیادی) و از نظر ماهیت و روش در ابتدای طرح تحقیق آورده می شود.

پس از بیان دو مورد فوق موارد زیر برای تشریح اجزای طرح تحقیق آورده می شود:

۱- بیان مسئله 

هر پژوهش علمی با طرح سوال یا مساله ای آغاز می شود که تحقیق برای پاسخگویی به آن انجام می گیرد؛ مسئله و موضوع تحقیق عبارت است از شرایطی که وجود دارد و در ذهن پژوهشگر ایجاد سئوال می کند و پژوهشگر را بر می انگیزد که در آن کندوکاو کند. این مسئله، مشکل احساس شده ای است که محقق به حل آن علاقه مند است و می خواهد راه حل آن را بیابد. هنگامی که محقق چنین احساسی پیدا می کند می توان گفت که او موضوع و مسئله تحقیق خویش را انتخاب کرده است. اما احتمالاً از بیان آن به گونه ای که دیگران نیز آن را ادراک کنند، عاجز است.

اسم و گروه اسمی چیست ؟

اسم و گروه اسمی چیست ؟

 

به هر کدام از اسم های موجود در یک جمله ، گروه اسمی گفته می شود.

 

گروه چیست ؟ گروه در این جا به معنای اصطلاحی که تا کنون با آن سر و کار داشته اید نیست . یعنی مثلاً ما در زندگی خود تا زمانی که چند چیز در کنار هم قرار نگیرند ، به آن گروه نمی گوییم . مثلاً  ما به مجموع چند نفر گروه می گوییم . ولی هیچ گاه به یک نفر گروه نمی گوییم.

 

توجّه : گروه در زبان فارسی چنین معنایی ندارد . یعنی ما به یک کلمه ( اسم ) هم گروه می گوییم و به یک اسم با وابسته های آن نیز یک گروه می گوییم .

 

مثال : "  مداد " یک گروه اسمی است . " مداد مشکی " هم یک گروه اسمی است . " چهار مداد مشکی " هم یک گروه اسمی است .

گروه اسمی و راه های تشخیص هسته ی آن

گروه اسمی و راه های تشخیص هسته ی آن

گروه

 واژه ها ی پی در پی را که در جمله به اتفاق هم یک نقش دستوری ایفا می کنند ،گروه  می نامند . 

یکی از گروه ها گروه اسمی است که به توضیح آن می پردازیم .  

معرفی گروه اسمی

گروه اسمی یک واحد نحوی است که در ساخت جمله درجایگاه های نهاد،مفعول ،متمم،مسند،مضاف -

الیه،بدل ومنادا قرار می گیرد وهسته ی آن« اسم» است.گروه اسمی تکرار پذیرترین گروه درجمله است

علت تکرارزیاد این گروه نقش های متنوعی  است که در جمله می پذیرد . 

وجود هسته در گروه اسمی اجباری ووجود وابسته ها اختیاری است .

خورشید هر روز دیرتر از پدرم بیدارمی شد

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

عاقبت رفت به اوین حضرت آقازاده!

منتشر شد خبری فوری و فوق‌العاده
عاقبت رفت به اوین حضرت آقازاده!

«م.ه»، مختلسِ مفسدِ دزدِ شیّاد
بعد شش سال سرانجام به زندان افتاد

بعد شش سال که از فتنه‌ی رنگین بگذشت
از همان فتنه‌ی پیچیده‌ی ننگین بگذشت

بعد از آن فتنه‌ی صهیونی و امریکایی
بعد از آن فتنه‌ی سبز لجنی، رسوایی

بعد شش سال سفرهای دبی یا لندن
با اشارات پدر سوی اروپا رفتن

کاش بفهمند... ر

کاش بفهمند...

روزه و رمضان در آینه شعر فارسی

روزه و رمضان در آینه شعر فارسی

 

مبارک باد آمد ماه روزه

 

رهت‏ خوش باد، ای همراه روزه

 

شدم بر بام تا مه را ببینم

 

که بودم من به جان دلخواه روزه

 

نظر کردم کلاه از سر بیفتاد

 

سرم را مست کرد آن شاه روزه

آقا بیا که بی تو زمین بر مدار نیست

آقا بیا که بی تو زمین بر مدار نیست

دیگر صداقت و شفقت افتخار نیست

والله این قدر که شده باب بینمان

تقصیر از زمانه و این روزگار نیست