علی علیه السلام عامل تفرقه یا اتحاد
آنان که علی (ع) را از جرگه ائمه خویش خارج کردند به سفاکانی تبدیل شدند که همه اسلام را در معرض خطر قرار دادند. علی (ع) عامل اتحاد مسلمین است زیرا تنها پیوند دهنده ی بین خلفای اهل سنت و امامان شیعه است
وقایع بعد از ارتحال پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله یکی از سخت ترین و دردناک ترین بخشهای تاریخ اسلام است . جریان معرفی جانشین و ادامه دهنده ی مسیر را که پیامبر (ص) از دعوت عشیره تا حجة الوداع دنبال کردند، در یک پیچ تاریخی عجیب و در یک رقابت بین انصار و مهاجرین به مقصد مقصود نرسید و آنگونه که حضرت زهرا (س) می فرمایند مردم در حقیقت خود را از داشتن نعمتی بی نظیر محروم کردند.
گرچه پرداخت به علل و آثار این اتفاق بسیار مهم می باشد (1) لیکن نکته ی مهمتر از آن اینست که متاسفانه عدم پرداخت دقیق به عملکرد امیر المومنین علی (ع) باعث شده تا هدف آن حضرت نیز بر همگان واضح و مبرهن نگشته و رفتار عده ای خواسته و نخواسته عکس هدف ایشان باشد.
بخشی از شیعیان و همچنین بخشی از اهل سنت درطول تاریخ اسلام به گونه ای رفتار کرده اند که علی علیه السلام ، را بعنوان عامل تفرقه ی مذاهب اسلامی معرفی کرده اند و این در حالی است که همه سکوت آن امام همام برای جلوگیری از ایجاد تفرقه بین مسلمین و اتحاد بین آنان بود. مرد بزرگی که خداوند ضربت او در یوم الخندق را برابر با عبادت جن و انس دانسته ، دلاور فرمانده ای که درب قلعه خیبر را از جا کنده ، آنکه هرگز در هیچ جنگی پایش نلرزید و ایمانش نجنبید، و همو که نام و شمشیرش کمر دشمن را می شکست ، بسته شدن دستها ، کشانده شدن در کوچه های بنی هاشم و شهادت مظلومانه ی همسر بینظیرش حوریه الانسیه حضرت ام الائمه زهرای اطهر (س) را جز به رضای پروردگاری که امر به وحدت کرد تحمل نکرده و همه ی این داغها را برای آنکه اسلام بماند بر خویش سبک فرض کرد. استخوان در گلو و خار در چشم را سالها بر تابید تا بساط اسلام بدست دشمن مترصد خارجی برهم نپیچد، او که اینگونه رفتار کرد را عده ای ناجوانمردانه عامل اختلاف قرار دادند.
علی (ع) عامل اتحاد مسلمین است زیرا تنها پیوند دهنده ی بین خلفای اهل سنت و امامان شیعه است ، زیرا با آنکه بر اساس خطبه شقشقیه لباس خلافت او را غاصبانه بر تن کردند، در طول بیست و پنج سال چنان سکوت کرد که خیلی ها نوشته اند علی با خلفا بیعت کرد، او عامل اتحاد است زیرا در گرفتاریهای شدید علمی به خلفا کمک کرد تا اسلام سربلند و جاودان بماند و کفر فرصت تفرقه را بدست نیاورد . در طول تاریخ ، شیعیان با تاسی از مولای خود هرگز بحث پیرامون ولایت و خلافت بلافصل علی (ع) را فراتر از مباحثه و نوشتن کتاب نبردند و هرگز ایجاد کننده جنگ در درون اسلام نبودند.
بر خلاف این ، آنان که علی (ع) را از جرگه ائمه خویش خارج کردند به سفاکانی تبدیل شدند که همه اسلام را در معرض خطر قرار دادند. وهابیتی که محصول ابن تیمیه و عبدالوهاب حنبلی است اگر امروز دارای گروههای قاتل و فاسدی مانند القاعده ، داعش و ... است ، علتی جز سه جانبه کردن ائمه و خارج کردن علی (ع) از امامان خود ندارد، آری امکان ندارد انسانی علی (ع) را بشناسد و او را مولای خود بداند چه مولای اول و چه امام چهارم ، آنگاه بتواند ظالمانه رفتار کند و خبیثانه اقدام نماید . رفتار ددمنشانه ی سرسپردگان روسای مسترهمفرانگلیسی که پدر وهابیت لاقید و بی ایمان محسوب میشود را نباید منتسب به اسلام دانست ، اسلامی که علی (ع) محور وحدت آن است ، اسلامی است که اگر به ظلم خلخال از پای دختر یهودی بیرون بیاورند امام مسلمین میفرماید که اگر مردی دق کند بر او سرزنشی نیست ، اسلامی که کودکان بی دفاع را سر میبرد و به زنان محترم مسلمان تجاوز میکند ، نه تنها اسلام نیست بلکه بی ربط ترین قاعده با انسانیت و بشریت است ، و جلوه ی کامل و تمام اسلامی است که امام خمینی (ره) آنرا اسلام آمریکایی نامیدند. نکته پایانی این مقاله اعلام خطری است به جامعه ی متدین شیعه که باید به هوش بود و آگاه که دشمن از پروژه وهابیت در اهل سنت آنچنان رضایتی دارد که قصد ایجاد همان مسلک را در شیعیان دارد ، لذا شیعیان امیرالمومنین (ع) هر جا که با تفرقه و تفرقه افکنان بین دنیای اسلام مواجه شدند باید بدانند و دیگران را نیز آگاه کنند که این جریان همان جریان ضد اعتقاد علی (ع) است هر چند که با نام او و فرزندانش انجام شود. شیعه ی لندن نشینی که دست بیعت با کفر و استکبار داده امروز مامور ایجاد تفرقه از سمت شیعیان است بایست آگاهانه در برابر آن ایستاد و شجاعانه اقدام ضد اسلامی آنرا بر ملا نمود
