اعتدال؟! کدام اعتدال؟؟

اعتدال؟! کدام اعتدال؟؟

گروه تحلیلی صالحین؛ حدود دوسال از آغاز به کار دولت تدبیر وامید با شعار اعتدال میگذرد. فرازها و نشیبهای دولت یازدهم در سیاست داخلی و خارجی به حدی زیاد و دارای نوسان بوده است که در کمتر دوره ای انقلاب با این همه تفاوت در بیان اندیشه و رفتار دولتمردان مواجه بوده است.

دولت تدبیر و امید با دریافت هوشمندانه وضعیت و اشکالات دولت دهم ، کلید واژه هایی را بکار برد که دارای جذابیت بالایی بودند ، البته این اقدام بدون مقدمه صورت نگرفت ، معرفی کردن رئیس دولت دهم به عنوان فردی افراط گرا و حادثه ساز برای انقلاب و موج سازی بزرگ از برخی اشتباهات او و یا اطرافیانش اقدامی بود که در مقدمه  و قبل از دوران انتخابات انجام پذیرفت .

با اینکه احمدی نژاد از ابتدای دولت دهم و یا لااقل در دوسال پایانی دولت به شدت به مذاکره با آمریکا تمایل پیدا کرده و اقداماتی نیز انجام داد ، لیکن جناح اصلاحات و کارگزاران او را بعنوان سد راه بزرگ پیشرفت و توافق هسته ای مطرح کردند . پس از اقداماتی اینگونه یقیناً دو شعار حل مشکل اقتصادی در داخل و تعامل و اعتدال درسیاست خارجی بسیار جذاب بود ، هر چند رأی شکننده و دهم درصدی روحانی نشان از کمبود اعتماد مردم به ایشان یا حزب و افراد حامی ایشان بود ، لیکن به هر طریق بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایشان سکان قوه مجریه را به دست گرفتند .

اکنون دو سال از این تصدی میگذرد و رئیس جمهور محترم در حوادث  وقایع مختلف عملکرد داشته اند ، بر خلاف دوران انتخابات که چاره ای جز گوش کردن به  سخن کاندیداها وجود ندارد، میتوان گفت پس از دو سال دیگر فعالیتها و کارکردهاست که سخن می گوید.

اعتدال را تقریبا همه فرهنگ ها لغت به میانه روی  و حد فاصل بین افراط و تفریط معنا کرده اند. اگر همین معنا را برای اعتدال بپذیریم میتوانیم  دولت و اقدامات او را در دو سال اخیر و البته با نگاهی به شعارهای انتخاباتی مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم . گفتنی است یکی از حقوقی که علی (ع) در خصوص حاکم ها بر مردم فرض میدانند حق نظارت ، بررسی ، انتقاد و نصیحت است.

در دوران انتخابات و تبلیغات آن، رئیس دولت یازدهم یکی از موضوعاتی که به شکل قاطع مطرح میکردند داشتن برنامه برای بهتر شدن وضعیت معیشتی مردم بود و مکرر بیان میکردند که در دولت تدبیر و امید مردم مشکل معیشتی نخواهند داشت ، حل شدن مشکل هسته ای و به قول خودشان به شکلی که هم سانتریفیوژها بچرخد و هم چرخ زندگی مردم نیز یکی دیگر از تعهداتی بود که ایشان پیشاپیش برای دولت خود ایجاد نمودند ، تثبیت و کاهش قیمت کالاها و اقلام اساسی در صد روز اول ، گزارشات صد روزه ، قانون مداری و رفتار طبق قانون دولت ، نزدیکی و تبعیت از مجلس و... سخنانی است که به مردم نوید یک دولت اعتدال گرا همراه با تدبیر و امید را میداد ، لیکن پس از گذشت مدتی و واقع شدن رفتارها و وقایع متعدد، برداشتهایی غیر از سخنان اولیه به دست آمد تا آنجا که امروز این نکته که دولت معنای اعتدال را از منظر خودش بگوید یک امر جدی و خواسته ی مهم است . بدون اینکه کمترین قصدی در تقابل با دولت و برنامه های آن وجود داشته باشد، بنظر میرسد یا دولت به اصل اعتدالگرایی پایبند نبوده و یا اعتدال از منظر رئیس دولت یازدهم معنایی متفاوت از معنای مشهور دارد ، گفتنی است که این قاعده یعنی تفاوت معنای موضوعات در دولت یازدهم بارها اتفاق افتاده ، تعریف مباحثی مانند توسعه ، استقلال ، پیشرفت ، منافع ملی ، دین مداری و امثالهم را آنگاه که در گفتار و رفتار دولت یازدهم مورد مطالعه قرار میدهیم به نظر میرسد باتعاریف جدیدی روبرو هستیم .

اینکه از قیام عاشورا مذاکره برداشت میشود ، مردم را نمیتوان با شلاق به بهشت برد، شباهت توافق پر اشکال ژنو اول با صلح حدیبیه ، توهین های مکرر به منتقدان و دلواپسان عزت انقلاب ، به رخ کشیدن فاصله آماری رأی و تخریب های مداوم  تقریبا لاینقطع دولت نهم و دهم واضح ترین تفاوت با موضوع اعتدال است . چرا که قاعدتا انسان و دولت دارای اعتدال در مقابل دشمن تا این حد کرنش و تفریط و درمقابل نگرانی های داخلی تا این اندازه تندی و افراط نمیکند . بنابراین طبیعی است که مردم و صاحبان اندیشه از دولت تدبیر و امید که شعار خود را اعتدال قرار داده درخواست نمایند تا این واژه را بر اساس فرهنگ سیاسی خود معنا نماید، البته  این درخواست پیوست مهمی دارد و آن اینکه این تعریف را فردی ارائه نماید که مانند سخنگوی محترم دولت یا مدیر ارشد هسته ای جناب آقای صالحی ، سخنان خود را در کمترین زمان ممکن تکذیب نکرده و منظورهای جدید بیان ننمایند.