آیا سرمطهر امام حسین (علیه السلام) بر سر نیزه قرآن خواند؟

آیا سرمطهر امام حسین (علیه السلام) بر سر نیزه قرآن خواند؟

یکی از وقایعی که مورد تمسخر وهابیون واقع شده است ،مساله قرآن خواندن سر امام حسین علیه السلام بر سر نیزه است،می گویند این خرافات و دروغ گویی ها چیست که به مردم می گوئید؟

اگر سر بریده حسین علیه السلام سر نیزه حرف می زد باید طرفداران حسین علیه السلام بر یزیدیان پیروز می شدند؟

از صحبت سر حسین علیه السلام  چه فایده ای حاصل شد ؟

پس دروغ است معجزه به این بزرگی محال است رخ دهد و مردم دمشق را دگرگون نکند؟

 

پاسخ:

 

نکته اول:

 

در این که سر امام حسین علیه السلام بر نیزه قرآن می خواند، در کتب مورد تایید وهابیون, به این مطلب تصریح شده است

 

أبو أحمد قال : سمعت محمد بن مهدی یحدث عن عبد الله بن داهر الرازی عن أبیه عن الأعمش : عن المنهال بن عمرو قال : رأیت رأس الحسین بن علی على الرمح و هو یتلو هذه الآیة :

أم حسبت أن أصحاب الکهف والرقیم کانوا من آیاتنا عجبا (کهف آیه ۹)

فقال رجل من عرض الناس : رأسک یا ابن رسول الله أعجب؟ (۱)

 

منهال بن عمرو می گوید سر امام حسین را بر نیزه دیدم که این آیه را تلاوت می کرد:

آیا گمان کردى اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟

در این هنگام کسی گفت: اى پسر رسول خدا! ماجراى سر تو بسیار شگفت انگیزتر و عجیب تر (از ماجراى اصحاب کهف و رقیم) است!»

 

با وجود این مدارک در این شکی نیست که سر مبارک آن حضرت بر بالای نیزه قرآن خواند

 

نکته دوم:

 

حالا چرا سر امام حسین علیه السلام این آیه را تلاوت کرد (آیا گمان کردى اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟ )

 

آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به این سوال می فرمایند:

 

همانطور که می دانیم اصحاب کهف  و رقیم جمعى از جوانان خداجو بودند که در عصر زمامدارى‏ پادشاه ظالم و کافرى به نام «دقیانوس» مى ‏زیستند و براى حفظ عقیده خود و مبارزه با طاغوت عصر خویش، به غارى از کوه پناه بردند که در آن غار ۳۰۹ سال در خواب بودند(سوره کهف آیه ۱۱)خواندن این آیات توسط سر مبارک آن حضرت، مى ‏تواند اشاره به این نکته نیز باشد که امام حسین علیه السلام نیز در آن عصر ظلمت‏ خیز و تاریک، راه هجرت و مبارزه را در پیش گرفت و البته مبارزه و قیام امام حسین علیه السلام کجا و هجرت اصحاب کهف کجا! (۲)

بله انصافا به گواه تاریخ آن روز عصری ظلمانی و تاریک بود.

 

در تاریخ می خوانیم که:

در عصر حکومت بنى امیّه مخصوصاً یزید منکرات همه جا را فرا گرفته بود، حتّى مرکز حکومت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)، مدینه منوّره، آلوده انواع منکرات و محرّمات شده بود(۳)

 

شاعر عرب در این زمینه می گوید:

 

اذَا کَانَ رَبُّ الْبَیْتِ بِالدَّفِّ مُولِعاً *** فَشِیمَةُ اَهْلِ الْبَیْتِ کُلُّهُمُ الرَّقْص(۴)

«هنگامى که رییس خانواده علاقه شدید به نوازندگى داشته باشد، تمام اهل خانه به رقص و پایکوبى مى پردازند»

 

در تاریخ یعقوبی وارد شده که:

یزید علاوه بر فسق، فردی ظالم و جنایتکار بود. او در مدت سه سال سلطنت خود، دست به بزرگترین و خون بارترین جنایات تاریخ زد، به طوری که در سال اول حکومت خود امام حسین ـ علیه السلام ـ فرزند زهرا ـ علیها سلام ـ را با قساوت هر چه تمام‌تر به شهات رسانید و در سال دوم، مردم مدینه را به خاک و خون کشید و طبق دستور یزید سه روز اموال شهر برای سپاهیان شام حلال شمرده شد. در این میان علاوه بر کشته شدن عده زیادی از مردم، به بسیاری از زنان نیز تجاوز شد(۵)

 

نکته سوم:

 

قرآن خواندن سر مقدّس امام حسین(علیه السلام) از معجزات روشن آن حضرت به شمار مى رود، ولى در اینکه آیا همگان چنین امرى را شنیده باشند و یا افراد خاصى از این معجزه با خبر شده باشند، جاى گفتگو دارد. ولى با توجه به اینکه شنیدن صداى قرآن از معجزاتى است که اگر براى همگان اتفاق مى افتاد، نقل همه مجالس مى شد و اى بسا سبب شورش و قیام مى گردید و على القاعده این ماجراى مهم به طور گسترده در تاریخ ثبت مى شد، ولى از آنجا که چنین چیزى در کتابهاى تاریخ نیامده است، مى توان گفت، درک این حادثه و شنیدن صداى قرآن از سر مقدّس آن حضرت به افراد ویژه اى همچون زید بن ارقم ـ که از اصحاب رسول خدا(صلى الله علیه وآله)بود ، اختصاص دارد(۶)

نکته چهارم:

اما قرآن خواندن آن سر مقدس چه پیامی برای ما دارد؟

پاسخ:

شاید یکی از پیام های آن این باشد که امام خواسته اند به همه بگویند که اگر سرم از تنم جدا بشود، سرم از قرآن جدا نمى‏ شود (۷)

پی نوشت ها:

 

[۱]مناقب الإمام أمیر المؤمنین (علیه السلام) ، محمد بن سلیمان الکوفی ، ج ۲ - ص ۲۶۷ - الثاقب فی المناقب ، ابن حمزة الطوسی ، ص ۳۳۳- الخرائج والجرائح ، قطب الدین الراوندی ، ج ۲ ، ص ۵۷۷- تاریخ مدینة دمشق ، ابن عساکر ، ج ۲۲ ، ص ۱۱۷ ، ۱۱۸

 

[۲]خلاصه ای از کتاب عاشورا ریشه ‏ها، انگیزه ‏ها، رویدادها، پیامدها، ص: ۵۸۶

 

[۳]مروج الذهب، ج ۳، ص ۶۷

 

[۴]التحفة السنیّة، ص ۷۹; اضواء على الصحیحین، ص ۲۸۶، و الانتصار للعاملى، ج ۶، ص ۴۸۰

 

[۵]تاریخ یعقوبی، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ج ۲، ص ۲۵۰، انساب الاشراف، ج ۴، ص ۳۷.

 

[۶]خلاصه ای از کتاب عاشورا ریشه‏ ها، انگیزه ‏ها، رویدادها، پیامدها، ص: ۵۸۶ مولف آیت الله مکارم

 

[۷]برنامه درسهایى از قرآن سال ۸۱، حقوق‏ پیامبر و اهل بیت‏۲، ص: ۸